4 kroki wg metody Porozumienia Bez Przemocy
Te 4 kroki pomogą Ci zatrzymać lub rozwiązać konflikty w codziennym życiu.
Metoda Non-Violent Communication (porozumienia Bez Przemocy) została opracowana przez dr Marshalla Rosenberga. Jest używana na całym świecie do rozwiązywania konfliktów w szkołach, w firmach i rodzinach.
Krok 1) Spostrzeżenia bez ocen
- Obserwuj sytuację, tak jakby nagrała ją kamera;
- Używaj języka faktów (np. „spóźniłeś się 5 minut”);
- Unikaj sformułowań „zawsze”, „nigdy”, „często”;
- Mówiąc stosuj komunikat „ja” („Widzę, że…”) .
Dlaczego to ważne? Strony konfliktu często opisują przeżytą wspólnie sytuację zupełnie inaczej. Tymczasem do wyjaśnienia sprawy potrzebna jest jedna wersja wydarzeń, czyli fakty. Bardzo istotne jest wyrażanie spostrzeżeń bez ich interpretowania i oceniania.
Krok 2) Emocje
- Wyrażaj swoje emocje, jak czujesz się w związku z sytuacją (np. zdenerwowany, ucieszony);
- Pamiętaj, że nie każde zdanie zaczynające się od „czuję…” jest uczuciem (np. „czuję, że mnie nie słuchasz” jest oceną).
Dlaczego to ważne? Drugi etap dotyczy wyrażania własnych uczuć. W naszej racjonalnej kulturze kierowanie się uczuciami nie zawsze spotyka się z aprobatą. Jednak w konflikcie warto dostrzegać i okazywać prawdziwe uczucia, ponieważ one są kluczem do osiągnięcia porozumienia. Dlatego staraj się mówić drugiej osobie, co ci w jej zachowaniu przeszkadza i co w związku z tym czujesz. Prosty przykład: „Gdy widzę, że nie zmywasz po sobie naczyń, to jestem sfrustrowany, ponieważ utrzymanie porządku w kuchni jest dla mnie ważne”.
Krok 3) Potrzeby
- Twoje potrzeby są tym, co jest dla Ciebie ważne w tej sytuacji
Dlaczego to ważne? Im wyraźniej w trudnej sytuacji dasz do zrozumienia, że twoje odczucia (emocje) wiążą się z twoimi potrzebami, tym łatwiej przyjdzie twojemu rozmówcy wczucie się w twoją sytuację i odpowiednie zareagowanie. Prosty przykład: „Czuję się … (uczucie), ponieważ potrzebuję… (potrzeba).
Krok 4) Prośba
- Prośba to Twoje konkretne oczekiwanie skierowane do drugiej osoby.
Dlaczego to ważne? Na koniec (jeśli zależy Ci na udanej komunikacji) powinieneś powiedzieć, czego pragniesz. Może to wymagać odwagi ( jeśli jeszcze tego nigdy nie robiłeś), jednak w zamian za to otrzymasz szansę zaspokojenie swoich potrzeb. Druga osoba dowie się wreszcie, czego od niej oczekujesz. Będzie mogła zdecydować, czy w ogóle oraz w jaki sposób spełni Twoja prośbę. Dołącz zatem do trzech pierwszych elementów także prośbę: Co chciałbyś usłyszeć od drugiej osoby. Co chciałbyś, aby ta osoba zrobiła? Narażasz się na niepowodzenie, jeśli myślisz, że inni sami się domyślą.
